کد مطلب:270739
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:134
انسان های غیر منتظر
انسان هایی كه منتظر نیستند، و آینده زمین را از آن وارثان انبیاء نمی دانند، دو گروه هستند:
گروه اول: دسته ای كه به حق پشت كرده، انتظار را باور ندارند، زیرا مطلوب آن ها همین دنیا است. آن ها حكومت دمكراتیك و لیبرال را برترین حاكمیت قلمداد می كنند و می پندارند كه ماورای آن برای بشر طرح نُوی نیست، كه در افكند. [1] آن ها بیش تر از آن برای خود نمی خواهند و گرایش به غیب ندارند، و چشم به راه مصلح غیبی نیستند.
به چنین انسانی نباید امید داشت و منتظر پذیرش و آمادگی او نباید بود. سپس آنان كه برای حاكمیت مهدی (علیه السلام) تبلیغ می كنند [2] و نیرو و نفرات تدارك می بینند، از این شخص اجابتی را نخواهند، وسرمایه ای را صرف نكنند كه به هدر خواهد رفت:
«فلا تطمعوا فی غیر مقبل».
گروه دوم: كسانی هستند كه با علم به این آینده روشن و تحول عظیم و مطلوب نبودن آن چه امروزه به عنوان آخرین آرمان ها عرضه می شود، عقب گرد كرده اند. زیرا آینده را دور می بینند و با اینكه به آینده علم دارند امّا به سبب تعلقات و وابستگی ها حالت یأس دارند و در نتیجه پای رفتن در خود نمی بینند، و حضرت علی (علیه السلام) درباره اینان می فرماید: شما از آن ها مأیوس نباشید.
«فلا تیأسوا من مدبر».
«واز آنكه از شما روی در پوشیده، نومید مشوید»
[1] انسان و پايان تاريخ، فوكوياما. مجله اطلاعات سياسي، اقتصادي: شماره 44 و 63.
[2] بحارالانوار، ج 58، ص 78. (يوطّئون للمهدي سلطانه).